Gelecek
“-hadi de(y) zene
bülüğünden biccik ver”
“-sen kimin o(ğ) lusun”
“-benim olum olcan mı? ”
“-benim kızım ol”
oysa her tıfıl çocuk,
dedesinindi, ebesinindi,
büyüyünce, onlara bakacaktı,
of demeyecekti,
buydu dünyaya gelmelerinin
esbab-ı mucibesi
çocuklar ilk olarak
‘üç’ü söyleyebilseler de
parmakla ‘bir’ derlerdi
“-Allah kaç” dendiğinde
sonra “-İslamın Şartı”
beş parmak olurdu
“-kimin ümmetisin?
kimin zürriyetisin? ”
hadi bakalım
“-gulf-(h) ü Allah-ü ahad’ı
bi okuyvu de gösdert kendini
görelim seni”
dedeme göre de
“-aferimi hakketmişsin”dir
“gulya”yı okudun mu
**
işin kolay yolunu,
güzel tarafını göstermezlerdi
Dedem Hacımehmetoğlu ya gayri
aslında öksüz-yetim kendi halinde garibanın teki
ama!
Hecaz’ı avcunun içi gibi bilirdi,
kazara Hacc’dan yeni gelmişse biri
Haccın farzından başlar imtihan ederdi
“-ee olmadı ağa
senin Arafat vakfesini gaçımaman gerekirdi”
hacı darılacakmış,
daralacakmış, düşünmezdi
ya da işine gelmezdi
Kelimeler:
pipi
tıfıl: bebeklikle çocukluk arası büyüklük
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 10:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu bölüm bebeklikten başlayan bir anlatımla köyde sosyal yaşamın bir fotoğraf karesidir ad aldığım dedem... Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın aslında pırlanta gibi bir insandı, kimsenin malında mülkünde gözü olmayan gözü tok bir adamdı bildim bileli köy odasından başka sosyal bir yönü yoktu, bütün dünyası Kumluktaki küçük bahçesi ona hiç bir zaman para getirmemişti
Münir ÜSKÜDAR
TÜM YORUMLAR (2)