Haci dayi, haci dayi Şiiri - Hasan Hazani

Hacı'yım diye söylenme
Hacı baba, hacı ana
Kendini övüp eylenme
Hacı baba, hacı ana

Haç ev'sizin eşşiğinde
Yoksul'ların döşşeğinde
Mazlum'ların beşşiğinde
Hacı baba, hacı ana

Milyon para'lar ödersin
Sevap der hac'ca gidersin
Boşa tevah'lar edersin
Hacı baba, hacı ana

Şöyle bir bak komşun'lara
Orda etraf'ta aç'lara
Yoksul'da dökülen yaş'lara
Hacı baba, hacı ana

Komşun aç'ken tok durulmaz
Onlardan sorumsuz olunmaz
Göz'ler kapatıp yumulmaz
Hacı baba, hacı ana

Yetim, öksüz, garip kol'la
Onlara yardımlar yol'la
İşte sevap budur anla
Hacı baba, hacı ana

Aç susuz'ca inleyen var
Feryat, figan söyleyen var
Gitte fakir yarasın sar
Hacı baba, hacı ana

Cennet'e giderim diye
Boynun, belin eye, eye
Aç unutma yiye, yiye
Hacı baba, hacı ana

Cennet, diye söylüyorsun
Cehenem'nemi görmüyorsun
Bu dünya'da bilmiyorsun
Hacı baba, hacı ana

Bağnaz'lıklar yapıyorsun
İnsan'lıktır sanıyorsun
Bilinçsiz ce tapıyorsun
Hacı baba, hacı ana

Keser'ce kendine kesme
Kendi yön'lerine esme
Kendine ekipte biçme
Hacı baba, hacı ana

Hazani söz'lerim sana
Yer içersin kana, kana
Yaşarsın kendinden yana
Hacı baba, hacı ana.
(h.hazani)

Şiir'deki TEVAH söz'ünün anlam'ı: Topluca köşeden başlayarak Kâbe'yi sola alıp, etrafında yedi defa dolaşmaktır.