MASAL GÖZLÜM
Masal gözlüm,al koynuna es beni.
Rüzgar sözlüm,poyrazına kes beni.
DEĞMESE DE
Bir bir dökülür dilimden esrarım
Zifiri karanlıkta, kaymış yıldızlara
Gizlenir öksüzlüğüm bebekliğime
Yakma umutlarımı
Ay ışığı kısıldı
Gündüze düştü gece
Lokman kâr eylemez
Yalın ayakların
Garip dizlerine
Yaşanmamış saydılar
Ölümün eşiğinde
Kapımız aralandı.
Gündüze düştü gece
Ölü bir ana öptüm
Ayak parmaklarından
Soğuktu anlamadım
Kapanmışsa ışıklar Kızıl gök kubbeye
Doğmasın güneşler
Kanlı ellerle Yazılan şiirlere
Devşirilmişse benliği Asumanın gazabına
Vurulmuşsa enseden Kızıl ufuklarda
Doğmasın güneşler
Dam üstünde asılı mehtap
Çalar hüzzam şarkılarımı
Gecemin çeyreğinde
Üç elması çürük mavi gök
Kaç kez çaldı güneşimi
Militan gecelerimden
Göçse göçmen gönlümden
Zavira zindanında
Züleyhanın Yusufu
Olursam gelir misin
Bir bayram akşamında
Bin bir dilek dilesem
Kasvetli bir gecede
Dağlara vurur ölüm
Sırtından akan kanla
Bakar yıldızla aya
Düşleri kan revan
Bu pervasız katliama
Firavunlar, Nemrutlar
Dizin bizi kurşuna
Çizer İblis resmini
Süleyman mabedine
Kafalar çakır keyif
Eşkıya karanlığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!