Hacı Bektaş Veliyyullâh Şiiri - Kâzım Özgür

İlim, hilm ile doldun;
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.
Hakk emriyle hacı oldun;
Hacı Bektaş Veliyyullâh.

Aydınlığa kapı açtın…
İman, İrfan huzur saçtın.
Başımızda, yakut taçtın,
Hacı Bektaş Veliyyullâh.

Dört kapıdan; nefes verdin;
Sabur ile Hakka erdin.
Kamil insan olun derdin;
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

Tatlı dilin, güler yüzün;
Sevgi, saygı dolu özün…
Hikmetlidir her bir sözün;
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

Edep ahlak tekmil huyun;
Seyitlerden gelir soyun.
Tatlı berrak akarsuyun;
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

Tüm insanlar dost olmalı,
Kur’an hükmüyle dolmalı…
Herkes senden ders almalı,
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

Ehl-i Beyit dost kapısın,
İnsanlıkta ön yapısın,
Güvenlikte hep tabısın,
Hacı Bektaş, Veliyyullâh

Rüyalarda seni görsem;
Ellerine yüzüm sürsem.
Alevilik sana sorsam…
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

İrşat alıp, senle coşsam,
Nice engelleri aşsam…
Senle dolsam, senle taşsam,
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

İslam olmuş uymaz yolu;
Karıştırır sağı solu.
İçimde hep hüzün dolu,
Hacı Bektaş Veliyyullâh.

Sevgi dolu sağın solun,
Huzur verir senin dolun,
İnsanlıktır senin kolun,
Hacı Bektaş Veliyyullâh.

Soramadım soru kaldı,
Günlümü bir hüzün aldı,
Beni dertten derde saldı,
Hacı Bektaş Veliyyullâh

Kırk makamı sorsam sana
Verirmişsin destur bana,
Bu Hayreti dosttur sana
Hacı Bektaş, Veliyyullâh.

Kazim ÖZGÜR 15/Aralık2009