Hacı Bayram hatırası Şiiri - İbrahim Doğar

Hacıbayram'dan bakındım kaleye
Arkamda öğütler veren ney sesi
Herkes takılıp kalmış meşgaleye
Garibana açılmış ruh perdesi

Bir Yunus ilahisi çalar durur
Aynı ahenkle fışkıran pınarlar
Ahşap banklarda yaşlılar oturur
Allah bilir ne hayaller kurarlar

Caminin kubbesinden gölge düşsün
Hazır arkasından batarken güneş
Tam şimdi akşam,gündüzle öpüşsün
imrenirim aya ne mutlu bir eş

Ulus'ta hır gür şamata eksilmez
metrosu kavşağı yorar adamı
Kimse türbeye çıkmakla kesilmez
gelin burda bekleyelim akşamı

Müezzinin sesi takdire şayan
E aşığı okur, evliya dinler
sitem etme karnım birazcık dayan
önce doysun da sabi güvercinler

Edebimle baktım uyudum gezdim
Bir velinin huzurundaymış huzur
ben bu yerde aşk-ı ilahi sezdim
uğramadan geçmiş binlerce kusur

Misk-i amber kokan eski tezgahlar
dalmışken bozdu bütün dikkatimi
Seni yazmadan geçmesin seyyahlar
Ey minare! kabarttın şefkatimi

Hacı bayram ve ankara kalesi
İki tepe üstünde iki burçtur
kubbeler ve bayrak arslan yelesi
hali sevecen heybeti korkunçtur

(2013/Ankara)