Hacı Şiiri - Abbas Paksoy

Hacı deyip, düştün peşine.
Daha, rastlamadım eşine.
Şeytan bile şaşar, işine.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Bismillahsız, bir işi olmaz.
Şerden, günahtan, geri kalmaz.
Allah’ın, selamını almaz.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Kazara an buldum, hacıyı.
Nikâha kıyacak, bacıyı.
Gökten yağdıracak, gıcıyı.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Her kapıya, bir parmak çalar.
Omuz verip, içeri dalar.
Haram-Helal demez, hep yolar.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Vardım, hacının ocağına.
Oturtturdu, beni kucağına.
Sıkıca sardı, bacağına.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Bir elinde, okuyor fetva.
Fetvası, san kine beddua.
Ağzından çıkmıyor, bir dua.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Seccadesi, belinde gezer.
Hem oruç, tutar hem de azar.
Zekâtını ver desem, kızar.
Anlamadım, bu nasıl hacı.

Şaştım, bu hacının haline.
Allah düşürmesin, eline.
Birde, Paksoy’umun diline.
Anlamadım, bu nasıl hacı.