İş başa düşünce
Akıl yaresi olan yerden başlar
Yaşamadır benim takıntım
Düşmek için yara ne feraset
Yâr hayatın parçasına döner
Ona takıntım, mecnuna ne hacet
Sahraya vururum çöl, aşığa döl beni
Varırım abad, ol mecnuna böl beni
Ben mecnunum ağalar, yele ne hacet
Bir ateşi suzanım ki, doymağa ne hacet
Abadı müşkülde olsam, iflasıma ne hacet
Şan mı tutarım ki, yer gama ne hacet
Aşk dere aşk olsam, kul olmamağa ne hacet
Aşık kere aşık olsam, su içmeğe ne hacet
10.06.2012
Yara: Uçuruma
Suzan: hem bir kadın adı olmakla, hem bir yakan anlamınadır.
Abad: Varlıklı
Varırım abad: Köle varırım, köle (abad)
Kul: Köle olmaktan maada, dereden ötürü akışla köle olma anlamına
Kayıt Tarihi : 28.11.2012 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!