Hacer Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

birgün karşıma çıkacak
güllü Hacer
deli divane
bakmaya doyamazsın gözlerine
elleri yumuşacık
parmakları incecik
gül saçlarında
rüzgar eser
Hacer
her mevsim boyu
gün doğumundan gün batımına
şarkı söyler

di aslında bunların zamanı
miş olacak bir gün
miş miş olacak
kayısı zamanı dallarda

hacer vardı
çocuktum Malatya da
ağaçlara tırmanırdık
dedik ya ufacıktık

her yaz birlikte
şarkılar söylerdik
sonuna kadar olmasa da
bir yerinde keserdik
bilmezdik çünkü
içimden öpmeler geçerdi
öpmelerin konusu Hacer di
güllerin kokusu Hacer
Hacer öyle cilveli ki
tüm mahalle Hacer i sever
hem de kızarak sever

birgün oldu yıllar geçti
hacer nefes nefese güzel
dikiş nakış bilir
yün eğirir
yufka açar
tombul balık etinde
gençler yani biz
bakar bakar iç geçirir

İzmir Karşıyaka dan
belli attığı cakadan
bir civan belirdi
Hacer bir akşamüstüydü
uçtu gitti Malatya dan
bakakaldık ardından