Ben,aşk dolu deli akan bir ırmak.
Sen,hiçbir yere akamayan durgun göl.
İçindeki suyu vermekten kıskanan sen.
Böyle yalnız ve mağrur,
Mutlumusun söyle?
Yağmuruda sen kadar sevdiğimi biliyorsun değilmi?
Her nesneyi ayırmadan,sınıflamadan temizlediğini,
Ve bazen ben gibi öfkelenip önünde ne varsa,
Yok ettiğini biliyorsun değilmi?
Kimi zaman sen gibi ışık,ışık şimşeklerle,
Ve kulakları sağır eden gök gürlemeleri olur.
Dün gece,
Sevgi koydum adını.
Asla sarılamayacağım,
Bedenini düşünürken.
Dün gece,
Sevgi koydum adını.
Sen gittiğinde mevsim son bahardı.
Güneş soldu,yapraklarım döküldü bir bir.
İçimde kutup ayazı.
Buz tuttu umutlarım.
Sen gittiğinde mevsim sonbahardı.
Dalgalar hırçın bu gün.
Hırçın ve acımasız.
Sanki yüzüme patlayan tokat gibi.
Kıyıta her saldırışında,
Sensizliğimi,yalnızlığımı hatırlatıyor.
Rüzgar sert,bıçak gibi keskin.
Şimdi,eğer yanımda olsaydın derdimki.
Artık beni üzmüyor hüzünlü aşk şarkıları.
Ve yağmur bulutları silindi gözlerimden.
Sabahları ortağım serçelerin neşesine.
Oysa,yoksun!
Zaten hiç olmadınki.
Birisi olmalı hayatında,
Dertlerini dinleyecek.
Başın darda kalınca,
Sana tafsiyelerde bulunacak.
Sıkıldığın zaman,yada hasta olduğunda,
Gece yarısı telefon edebilecek.
Bu şehrin yıldızları vardı.
Parlak,aydınlık,mutlu.
Özgürdü olabildiğince ışıl ışıl.
Göz kırparlarlardı bazen çapkınca,
Bazen küserlerdi mehtap çıkınca.
Bu şehrin yıldızları vardı.
Şehir,beyaz elbisesini giyindi.
Hazırlandı bir gelin misali.
Elle tutulur bir telaş vardı.
Herkeste bir koşturma,bir heyecan.
Ve ben;
İlk kez yürüdüm kar üzerinde.
Bana mutluluğun resmini çiz deselerdi,
Seninle birlikte aynadaki görüntümüzü,
Çizmek isterdim.
Aşkın resminiçiz deselerdi,
Bana bakışlarını çizerdim.
Bir sevda şiiri yaz deselerdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!