Hacer Akboğa Şiirleri - Şair Hacer Akboğa

Yalnızım çünkü sen varsın

geldesen gelirdim
gittiğin uzakta bendim
dağ gibi bir ihanetten düştüm
bu kendime son gelişim

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar

SENİ SEVİYORUM
Yıkık kent sevdası işte bitiyor...

Oysa sen dokunurken bu şehre, şehir inlerdi.
Adımlarından anlardım gelişini
Bir çok insan yürüyor şimdi adımlarını sürüdüğün caddelerde…

KÖRDÜĞÜM öyle bir adın varki, tutuşturuyor tüm kağıtları, sana adanan tüm satırları... ve tek seferde kırıyor kalemimi ölümüme bıraktığın adın... elim kolum bağlanıyor, benim sana bağlandığım gibi... yine kör düğümüm oluyorsun anlayacağın... ve gözümün ilk ve son gördüğü yine sen oluyorsun... ama sen görmüyorsun... gör beni! hiç görmediğin gibi... benim seni hep gördüğm gibi... Hacer.A

Ah Bana Benzeyişin sensizliği sana benzetiyorum ben ve beni sensizliğe... o kadar çok benziyorsunki bana, belkide bu yüzden çok kızıyorum... bitti ya hani herşey... yani sen yakıştırdın ya sensizliği bana... bilmelisin... ben yakıştıramıyorum bensizliği sana... HACER A.

Bu Son Gidişi bırakırsan düşerim demiştin, o yüzden bırakamadım seni ben... o yüzden gidemedim kolayca... en son iki gün önce gittim senden... düşmedin... bekledim ama... sen düşmedin... düşmeni değil gelmeni bekledim ben... anladım... bu soğuk anladım kadar çok kuru anladım seni... yine yalan söyledin... neyse... bu son gidişim, bir daha dönüşüm olmayacak... anladın... anladın umarım! ... HACER A.

şimdi gidiyorsun
git
oysa senden tek bir damla istemiştim
sana kocaman bir deniz sunmak için
şimdi gidiyorsun
git