Sırma saçlarını dökme döşüne,
Duman duman başım dönüyo Hacer.
Kirpiğin değdikçe kalem kaşına,
Sinemde yaralar kanıyo Hacer.
Gamzeli gamzeli o al yanaklar,
Gerdana bezenmiş benler, benekler,
Güller yasemenler orda konaklar,
Mevsimler nurunla yunuyo Hacer.
KURTOĞLU’M can katar gözlerin cana,
Bir sana mı mahsus güzellik sana,
Ben düştüm düşeli senin sevdana,
Yüreğim kor gibi yanıyo Hacer.
17-Aralık–2000 - Pazar
Rifat KurtoğluKayıt Tarihi : 28.6.2011 14:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/28/hacer-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!