Haç İle Hilal Şiiri - Hamza Mamaş

Hak ile batıl Savaşırken,
Yön dönünce batıla;
Çöküverir imanın kaleleri,
Yıkılır inancın minareleri.

Kim der?
Kim bilirdi ki?
Koca bir imparatorluk yerle yeksan olacak.
Kubbelere haç takılıp,
Minberler kathedra olacak.
Yüzlerce millet sahipsiz kalacak.

Yorgun balkanlar,
Talihsiz yemen,
Yetim Afrika,
Saymakla bitmez,
Uzanır liste taa uzak Asya’ya.
Verdin mi tarihe kulaklarını,
Duyarsın mazinin feryatlarını.

Nereyi söylesem sana,
Nereleri anlatsam.
Yazsam yazamam.
Anlatsam anlatamam.

Kırıldı her dalım.
Dağıldı duvarlarım.
Afrika dan Asya’ya
Savruldu yavrularım.
Adı Yemen’di,
Irak’tı, Suriye’ydi
Bir ucu Endonezya
Bir ucu Fas, Cezayir’di.
Kuzeyim Moskova,
Güneyim Hint deniziydi.

Her yere bahar gelsin.
Her yerde güller açsın.
Dökülen göz yaşları,
Kahkahaya ulaşsın.
Bu koca dünyanın garipleri de gülsün
Yaradan dan dilerim zalimler sürülsün.