Hac -II- Şiiri - Muhsin Özalp

Hareme varınca durur huzura
Telbiyeyle ikrar verip gezerler
Doğuştan köleler döner vezire
Sevgi pınarından içer nazarlar

Telbiye zikriyle teslim olunca
Nimetle devleti O’nun bilince
Mahluk sevgisini ustan silince
Güzîde gülüzar olur mezarlar

İhrama sarınan Mina’ya döner
Zilhicce sekizde hasretlik diner
Beş vakit secdeyle ihtiras söner
Nefsin hevesine mezar kazarlar

Güneşle Mina’dan yola bakılır
Tekbir tehlil zikir tövbe çekilir
Gözden öze ılık yaşlar dökülür
İsyankâr insana berat yazarlar

Arafat’a varan Rab’bini arar
Aşkla yakarınca maşûka erer
Duâ yoksa kullar ne işe yarar
Rabbi arayanlar nefsi üzerler

Nemire Mescidi seçilmiş mekan
Paklanır huzurda dizüstü çöken
Muhsin bu ellere göz yaşı döken
Orda Kevser Irmağı’nı pazarlar