Hac -I- Şiiri - Muhsin Özalp

Yönelip Kabe’ye yürür hacılar
Sel olup yollarda akıp giderler
Genç-yaşlı erkekle ana bacılar
Zevkle hac borcunu ifâ ederler

Mekke’ye inince tavaf yapılır
Özenle Hacerül esved öpülür
İhsân sebilinden hisse kapılır
Bağış dilerseniz peşin öderler

Bedenler kir ile pastan aklanır
Gönül gösterişli işten paklanır
Nâdide kokular sürüp koklanır
Nefsi yularlayıp Rabbe adarlar

İhramla niyetle hacca başlanır
Telbiye söylenip amel düşlenir
Allah’ım hacıyı görür hoşlanır
Hacılar başkaca zevki niderler

Gördükçe Resûl’ün ayak izini
Yâd eder anında güzel sözünü
Coşarak yerlere sürer yüzünü
Menzile varınca uçar kederler

Bu devrede ayıp kusur yerilmez
Can taşıyan kula zarar verilmez
Emre uyan hiçbir şeye darılmaz
Hâşin duyguları dipten budarlar

Muhsinler engeli çabuk aşarlar
Kardeşliği görüp anlar yaşarlar
Sarı kara beyaz şevkle koşarlar
İmânla İslâm’ın hazzın tadarlar