Hac Feleketi Şiiri - Abdullah Odabaş

Yıl 1970, Yozgat Hacısı,
Müslümanlarda var onun acısı,
Ağlıyor anneler, hem de bacısı,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Görünmez bir kaza ne kadar feci,
Her taşın dibinde sızlar bir hacı,
Yetiş doktor yetiş, yok mu ilacı?
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Şehitler cem oldu Yozgat şehrine,
Ağla gözüm tazelendi dert yine,
Yozgat sahne oldu böyle bir güne,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Şehitler namazı kılındı, tek tek,
Herkes kan ağlıyor dayanmaz yürek,
Anneler ister ki yüzünü görek,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Yozgat'ta çalkandı insan denizi,
Hem Hacı hem şehit gülüyor yüzü,
Allah'ım bağışla bunlara bizi,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Başta giden şehit, Ruhi Talebe;
Hicaz'dan sağ salim geldi Halebe,
Böyle niyaz etmiş sanki Çalab'a,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Yakışmış şanına şehitlik şahin,
Cihanı yakmıştır, bu senin ahın,
Kapusu açılmış size dergahın,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Takdirin cilvesi bu şanlı şeref,
Tertemiz hacılar, günahtan muaf,
Haktan mı istedin ederken tavaf,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Huzur-ı Peygamber ettin mi nazı,
Ahdi pişman edip verdin mi sözü,
Takdir böyleimiş yazılmış yazı,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Allah'ım sabır ver evlat ayale,
Aldanıp nefsine düşme hayale,
Göstersinler rıza bu muşkil hale,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.

Bu aciz Meftuni yanıp kavruldu,
Bir avuç kül gibi göğe savruldu,
Deme vasıtamız niçin devrildi,
Hacılar kervanı çekmiş gidiyor.