Habis ur Şiiri - İsa Kaya

istismara müsait bir iyilik gibi durma kalabalıkta

her güzellik
talipli doğurur

nazar değer misal
ya da öz belirmez her güzel sözde

karışır aklın
güneşe soyunur her mum
kamaşır gözlerin

bilemezsin doğruyu
bulamazsın yolunu

çünkü karanlıklar ışığa muhtaç
ve kötülükler iyilikle beslenen canavar
dişleri keskin
midesi aç

bir kere teslim ettin mi kalbini
sen de onlara benzeyeceksin

habis urlar ekilecek içine

nefretin büyüyecek
en başta kendine..