Aldırmam demiştim
gittiğin gün
her nereye gidersen
Aldırmadım hala
o gün bugündür
seni kalbimden
öylece durup seyredeceğim
işin sonunu bilen kâhinler gibi
kendinden emin
şimdi yerinden bir hızla kalkacaksın
şu kapıdan öylece çıkıp
tam benden “gittim” derken
Sen hep çocuksun gözümde
Ve bir evcilik oyunu gibi yaşanan
Bir gece annenle oturmaya gelirsin
Gözlerimi ayırmam senden
Bazen ayrılık gibi yanarım
Bir odadan bir odaya gidişine bile
Onulmaz bir yara gibi yokluğun
Nicedir kapayamıyorum
Sen başkasına kanıyorken
Ben özleminle kanıyorum
Sensizlik yükümden alıp her sabah
Elim kolum bağlı bir haldeyim
avuçlarımda pimi çekilmiş bir ayrılıkla
hüznün en işlek caddesindeyim
söylenip duruyorum kendi kendime
yarısı da alınmış aklımla
sildiğini sanarak ardından herşeyi
bıraktın beni sana muhtaç
sen hala ellerimde hala tenimde
her şeyde senden bir iz
bense bildiğin gibi yine utangaç
ne zaman bir denize baksam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!