Mantık mı? Askerlikte yoktur
Caka, fiyaka çoktur
Sabah akşam tabur vardır
Hangisinden kaçsan kârdır.
Asker üşümez, donmaz
Ne cılızım ne dolgunum
Ne cahilim ne olgunum
Ne açmışım ne solgunum
Ben kendi halinde yaşayan bir kulum.
Gecenin ıssız karanlığında
En durgun, en sessiz bir anında
Aniden alıştığın bir ses duyarsan kapında
Gecenin karanlığına baktıkça beni hatırla.
Hayatta mutlu olmayan gülmesini unutmuş
Birden güneş parladı
Gözlerim ışıldadı
Kâinat sustu neden, kuşlar mırıldanmıyor?
Hava yetersiz şimdi soluğum kesiliyor
Kalbim yüzsüzlük edip şiddet ile vuruyor
Ta… içimde bir sızı, bir sıcaklık belirdi
Bir gün karşıma çıktın tüm ümit sevgilerle
Sevdim seni ben candan
Ömrümü verdim Kader.
Sevilmek nedir bilmem
Sevmeyi sen öğrettin
Oku, oku, her dem oku
Bıkıp tiksinene dek oku
Yorulunca bir kez dinlen
Dinlenirken gene oku!
Okur isen sen bir oksun
Karşımda pembe bir divan, üzerinde sen vardın
Arzuyla koşup, sarıp, öpüp, koklarken seni
Derin sessizliği bir şarkının nameleri bozdu
Renk değiştirmiş bir güneş doğdu birden masmavi
İster istemez sarhoş olduk bu sihirli ortamda
Yaşamak demek buymuş, anladım ki bir anda
Say ki ben bir karıncaydım toprağı eştim
Say ki ben bir dilenciydim kraliçeyi seçtim
Say ki ben bir rüya idim geldim ve geçtim
Say ki ben bir hayal idim say ki ben hiçtim.
Say ki ben bir ok idim boşluğa atıldım
Kanatları kırılmış bir kuş gibi kaldım ben
Yedi yerden vurulmuş bir Mecnun’a döndüm ben
Söyle nasıl bırakıp gittin beni söyle sen
İnan hiç unutamadım unutamam seni ben.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!