Habip Çetin Şiirleri - Şair Habip Çetin

sorulursa deliler gercekte yok derim. olur ya kırılmazlar. ve onların beni nasıl gördüğünü merak ederim. hepsi de ip üstünde yetenekliler. kimi demirden cınpız yapar. tespihi nakışlı elin hüneri. kimide dizeler dizer dansöz kıvraklığında. birini tanırım o karanlık barakasında aydınlatır akrepleri şikey siğara var mı. nedense bize bakıp kahkaha cekiyorlar. o mu deli ben mi. sorulursa bakıçıları mutsuz derim olur ya yine nereyi yaktı bizim deli

senin her gülüşünde.önçe biraz geyik yapmalıyız.sonra sen bir opera haykırmalısın.ben içine sevgimi buşaltırken en derinine ta dibine öyle sana canımdan kanımdan rahmetlerin en kutsalından.ve sen öyle bir mutluluktan ağlıyor bağırıyorsun.her mutluluk sonrası birer siğara yakıyoruz.pişmanmıyız.yok canım diyorumki ikimizde nikotinmanız.ama gökyüzünün kapalı oluşundan.ademle havayı çennet havlusunda.şeytanmı tanıyamadım.buğday tadından gül suyundan.üzerinize salmış bilmem kimi kimin kılığında.tanrım havasindakilerle krallığında bir azarlama için.cıvcıvmı tavuktan tavukmu yumurtadan olay mahalı yapılıyor.ve bir kovulma netiçesi ben sana kapı aralığındanyemek yaparken denk geliyorum.sevgilim şuanda nasılsan öyle kal.anlamıyalım zamanın gectiğini rüzgarıda pencereyi kapatarak.işte sen gözlerime resimlendin kalbimin aşılmaz duvarlarından.ama tanrım havasindakilerle kırallığında o soluma alanında bu duygunun tanımı varklı olduğundan bağırıyor cağırıyor onun için bir meryem yolu gesiliyor.kuçağına bir isa veriliyor tanrı kırılıyor hazdan bir yazdan bir kıştan sevdiklerimi alıyor.sözlerin kutsal yapraklarda varlığın taşa tutulup carmağa geriliyor. bende kendime tolu alanlar için doyğularımı sevindiriyorum. yolunda omuz kıbırdamaları ayak koşmaları yapıyorum gözlerimi yümdüm kaslarımı geriyorum. en güzeli sensin kendime her eyildiğim sudan bulanık her aynada fısıldayan.can kesilinçe nefesten neyi ağlasam olmuyor.kimi cağırsam gelmiyor ırkıldım bak bahar kömekler havlaşıyor kanımdan birini defnediyoruz.gitti gelmiyecek gibi. bir siğara yakıyorum pişmanmıyız yok canım diyorum ikimizde nikotinmanız.her nefeste seni düşünüyorum seni ançak böyle anıyorum dedem seni bir yatağa yatırmışlar bilmem gecemi gündüzmu diye kandırmışlar ansızın geldimi hangi kılık alacaklı can bu canım yandı.ben burda sen uyuduğunda ben baş uçundaydım. ve ağladım sakallarını okşadım kes demiştinde yol uzun yol kısa.yol bir yere varmayacak zanlımca.her şeyi olabildiğinçe biraktığı gibi arayan kandıran.yine bir göz uçu kadar acıklı şimdi öp gözlerimden hoşçakal dede