Geceler yine nefes nefese hasret soluyor
Ağaçlar boynu bükük matem havasında
Rüzgar bana ''Ayrılık Şarkısı'' mırıldanıyor.
Ayda bulut arkasında karanlık noktasında
Bunların sebebi sen yoksun diye...!
Matemin başladı yine gönlümde...
Başı boş hayallerde sensizlik seyyahıyım
Seni aramakla geçen sefil ömrümde,
Seni anlatan sensizlik meddahıyım.
İki mısra arasında ruhumu sana ram eyledim ki
Bu gece uykusuz kaldım
Çünkü şiir yazacaktım.
Geceler İstanbul'a aşık..
Karanlıkta hep sana baktım
Nurdan heykelsin ışık ışık
Nede narinsin İstanbul.
Katran karası gecemi aydınlatan
Kehribar sarısı mum ışığıydın.
Sabahlara kadar aşkına ağlatan
Ben Kerem sen ise Aslıydın...
Ben ömrümü sana adadım
Aşık olduysam sana suçum ne benim?
Sen rahat dünyanda artık huzurlu yaşa
Çoktandır sana hakkımı helal eyledim...
Eğer dönseydi zaman yeniden başa
Uzaktan seni bir kez görmek isterdim...
Asla geri gelmez o günler.!
Ne rüzgâr o rüzgârlar gibi eser
Nede o yangın sarısı saçların kadar
Seyrine bir alem değer..!
Hasretin beni boğduğu gecelerde
Bana ne güzel şiirler yazdırdın.!
Senin o güzel cemaline...
Gözlerinde hakkını verdi mısralarımın
Şimdi bu yetim yüreğimle ben yalnız buralarda
Sensiz anlamıda yok rüyalarımın..
Sana bir şiir yazmak istedim
Kalemi ben mısraları sen.!
Hasretine bir ömür adadım
Özlemi ben hayalleri sen.!
Bir sefere çıkmış ruhum ezelden
Maddeyi Mekandan ayırmışım ben...
Dünyamda farkı yok taşın inciden
Dört mevsimlik güzde ağlayan gözden
Bu sırrı sen bana sormadın neden.?
Senden başkasına koruktur kalbim
Çoktandır gelmiyordum hayal meyhanesine
Gel bu gece içelim 21 den sonraki saatlerde
Bu akşam senin için kadeh aldım elime...
İçelim kayıp ettiklerimize ben sana sende şerefine!
Bak gözlerime utanma..! Seyrine dalalım mazinin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!