Habil-kabil Şiiri - Uğur Musab Şahin

Hiç değişmedik ki,
Hak ettiğimizi yaşıyoruz.
Ebu Cehil gibi yaşarsak,
Haccâc-ı zalimi buluruz.
Ebu Bekir gibi olursak,
Zalimlerden kurtuluruz.
2019

Resule Ümmet olanlar,
Sünnetlerini de yaşarlar.
Dine düşman olanlar da,
Ehl-i sünnetten kaçarlar.
Dili Habil yapan “din” dir..
“Dinsiz” olan dil, Kabil’dir.
Kalp yarası dilde sözdür,
Tende göz, külde közdür.,
2020

Kimsenin, her şeyi yoktur bu dünyada.
Her şeyini var sananlar, burda rüyada.
Hayatta, herkes bir şeyin yoksuludur.
Acizliğini bilmeyenler için, bir kusurdur.
Kendisi kaderini, gölgesi kederini taşır.
Güneşli günlerde, gölgesi toprağı kaşır.
Rüzgarsız havalarda, fırıldak dönmez.
Dönüyorsa, üfleyeni vardır görünmez.
Hava atıp, boş boş konuşanlar ne bilir?
Cepleri dolu, gözü aç olanlara iyi gelir.
Kimi, gölgesinden bile daha çok uyur.
Gölgesi doğrulmak için, bir duvar bulur.
2020

Varlığımdan kim haberdar?
Yokluğumdan kim olsun ki?
Başımı alıp gideceğim de,
Yüreğim, bavula sığmıyor ki.
2019

Tabiatı aynıdır, görünüş, uyum gelişir
Yılan aynı yılandır, yalnız deri değişir
Kimi ayna pazarında köre gözlük satar,
İblise şapka çıkartır, buzda boza pişirir.
2022
Çocuk iken süt içer, sütlü yerdim
Gençlikte kola içer “etli” derdim.
Yaşlanınca ayran içip otlu verdin
Ömür böyle geldi böyle geçer…
2022

Ne kendine yazık et,
Ne millete kazık at.
Ekmeğini azık yap,
Çay demle sigaranı yak.
Yüreğini sevgiye aç,
Cahil ile tartışma kaç.
İslam’ın farzdır hac,
Hristiyan’a ahşap haç.
2022

Ne İslam’ı eskiler gibi yaşadık,
Ne de eşkıyalar gibi yaşlandık.
Ne ceddimizden öteye taşıdık,
Ne de alem-i İslam’ı barıştırdık.
2022

“Dikkat çeken, düşman çeker” derler,
Başı beladan, hiç kurtulmazmış beyler.
Ölüme “yar” olan dünyaya “mal” olmaz.
Kuran varken, kula ferman sorulmaz..
2022

Gökyüzü kana boyandı,
Aşure günü Ker belada.
Bir yanda Hasan Hüseyin,
Yezit diğer tarafta.
Ölen şehit, öldüren kahraman
Buna eğri diyemem.
Bebekken, Nebi sakalını çeken
B Yezidi övemem.
Çölde susuz bırakıldı,
Nebinin gözbebeği nuru,
Hepsini kılıçtan geçirdiler,
Çocuklarıyla iki torunu.
2002