Habil İle Kabil / Baudelaire

I.

Habil oğlu, ye, iç, yat;
Tanrı gülüyor sana şefkatle.

Kabil oğlu, sen çamura bat
Sürün ve öl sefaletle.

Habil oğlu, titriyor adağının
Dumanıyla meleklerin burnu!

Kabil oğlu, senin azabının
Hiç gelmeyecek mi sonu?

Habil oğlu, bak davarın
Ve sürün habire çoğalıyor;

Kabil oğlu, bağırsakların
Açlıktan yaşlı it gibi uluyor.

Habil oğlu, efradınla evinde,
Sıcakta safa sür.

Kabil oğlu, sen soğuk inde
Çakal gibi titre dur!

Habil oğlu, sev, çocuk yap!
Altın da çoğalsın seninle;

Kabil oğlu, ey ateşli kalp,
Sen arzularını dizginle.

Habil oğlu, sen otla, büyü
Kokarca böceği gibi aynı!

Kabil oğlu, sen yollar boyu
Sürükle biçare aileni.

II.

Habil oğlu, tüten toprağa
Gübre olacak leşin!

Kabil oğlu, bitmedi daha
Senin işin;

Habil oğlu, halin yaman:
Demir yenildi değneğe!

Kabil oğlu, göğe tırman
Ve Tanrıyı at yere!

Charles BAUDELAİRE
Çeviri: Osman TUĞLU