Çalıyordun benden,
Düpedüz çalıyordun her şeyi...
Kalbimi çaldın ilk,
Her şey böyle başladı...
Sonra aklım gitti benden,
Şimdi de kendimden şüphe ediyorum,
Evet kendimden...
Sen beni çalıyordun el çabukluğu ile benden,
Senin gibi bir hırsız tanımadım ben hiç...
O elinde ki kan da neyin nesi?
Öldürüyor musun severken beni?
Anlayamıyorum, anlamak istemiyorum seni,
Önceleri Züleyha gibi severken,
Şimdi Habil ile Kabil arası bir sevgi ile,
Isırıyorsun dudaklarıma..
Yusuflaştırıyorsun kendini,
Ama Firavun misali...
Nasıl sevmeye devam edebiliyorum seni,
İnan bende bilmiyorum..
Duyuyor musun beni?
Çalıyorsun benden,
Düpedüz hırsızlık bu!
Bana geldiğinde eksiktin
Giderken tam gidiyorsun,
Ne çaldıysan geri ver,
Ne götürdüysen yerine koy..
Ve as kendini benim saçlarımdan göklere,
Bir Züleyha daha ölsün böylece
Kayıt Tarihi : 11.12.2014 16:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Ayşe Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/11/habil-ile-kabil-arasi-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!