Bir kez gülümsemen yetiyor
Her şeyi anlatmak için
İzlerken seni, ruhum yer değiştiriyor
Elim çenemde, masanın köşesine dayalı.
Bir yandan konuşuyor, bir yandan yudumluyorsun
Gece sessizliğe teslim olmuş,
Deniz durgun gitmiyor ileri.
Zifiri karanlık çökmüş ayazıma,
Görünmüyor vakitsizlerin yüzleri
Şehir söndürdü ışıklarını,
İnsan vuruyorum çok uzaklardan
Şehrin bir ucundan diğer ucuna
Aramızda sıra sıra dağlar,
Yığın dolusu taşlar var.
İsabetli mi olur bilmem bu uzaklıktan
Hatırlar mısın ki o geceyi
Ellerin ellerime değdiği vakiti
Üşümüş ve kuruydu her zaman ki gibi
Kıyamadım ısıttım seni
Tanıyamıyorum kendimi ne yakından ne uzaktan
Ne içimden ne de dışımdan
Tanıyamıyorum kendimi
Sanki bir başkasının bedenine girmiş canlar
.
Uzakta bir deniz var
Çekinme at üstüme geldiğim yeri,
Can vereni ser üstüme.
Geldiğimiz yeri, unutturmuyorsun kendime.
Sen kırmıyorsun, hatırlatıyorsun her şeyimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!