Önce bütün umutlarım söndü,
Sonra iyi niyetlerim bırakıp gitti bir bir.
Ne o dokunaklı şarkılar kaldı sığınacak,
Ne de sevgiyle kucaklayan dost gözler geriye.
Sadece, sadece gerçek dostlarla paylaşılan
Güzel günlerin hatırası var yüreğimde…
Acaba şimdi hangi evdesin
Bu koca kentin hangi soluk ışığında
Nerdesin, kimdesin
Hangi bilmediğim yerdesin
Neleri sever, neleri istersin
Beni tanısan bilsen
En güzel şiirlerimi senin için yazdım
Senin için ağladım, seni düşündüm
Yüreğimin hüznüyle dolup taşarak
Senin yüzünden hayata küstüm.
En sevdiğim şarkıyı sana söyledim
Hani bazı zamanlar dalar gider ya gözlerin
Eski güzel günlerin uzaktan gülümser ya sana
Dudaklarında bir tebessüm belirir de,
Kaybolup gider ya sonra
Hayallerinle baş başa bir süre kalırsın da
Dönmek istemezsin ya hayata
Sen buğulu akşamlarda esen ılık rüzgârlar gibisin.
Karanlık sinsi sinsi her tarafı sarıp;
Sokaklara bir tenhalık çöktüğünde,
Tek başıma gezerken
Mavi gecenin altında
Sessizliği bozar ayak seslerim.
Mevsim ilkbaharsa,
Dışarıda nisan yağmurları yağıyorsa ince ince,
Ve ben yollarda dolaşıyorsam
Başıboş, sırılsıklam ve aşkınla sarhoş,
Bil ki seni düşünüyorum,
Ve şunu bil ki;
Hepsi birer inci tanesi gibi,
Sıcak ve içli gözyaşları…
Kimi zaman derin bir ıstırabın, kederin
Kimi zamansa bulutlarda gezinmenin ifadesidir.
Kimi zaman olur olmaz yere dökülür gözlerimizden
Kimi zamansa bir tek damla bile düşmez
Güneşle gelen yağmur gibiydi hayat;
Bir yanda deli dolu yaşama sevinci,
Bir yanda inceden vuran bir hüzün.
Ne güneşin yağmuru durdurabilmesi,
Ne de yağmurun güneşi kapatabilmesi gibi;
Ne yaşama sevincim kovabilirdi hüznümü içimden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!