Habib-zişan Şiiri - Ebru Eroğlu

Mükemmelliğin, Hak'kın katında belliydi, O'nun habibiydin.
Ulular ulusuydun, ulular ulusu olan asr-ı saadetin mimarıydın.
Hak vardır nazarda, Hak'kın rızası için her gönlün sahibiydin.
Aleme rahmettin, insanlığın hasret kaldığı engin merhametiydin
Mahzun geldin, mahzun yaşadın, mahzunların şiarıydın,
Mukadder bir takdir vardı, sen mükedirlerin mukadderatıydın
En sevgili sendin, sen ki Halık'ın ve kullarının habibiydin
Devir, devran eder, asırlar başkalaşır, ama hep gönüllerdeydin.

Muhabbetin sineleri doldururken sen duanda ümmeti'yimdeydin
Uzun uzun dualarınla, sonsuzluk iklimine giden yolculuktaydın.
Sonsuzluk sahibinden günahkar kullara bir hediyeydin.
Tazimi hakeden, enniya-i izamın mihmandarıydın
Aşk seninle hakkını bulur. Sen ki; nice aşıkların maşukuydun
Fani alem dar-ı imtihandır. İmtihanda kulların kılavuzuydun,
Aşk ile başlarsa, aşk ile nihayete erer, aşkın aşığıydın.
Salat-ü selam senindir. Asırlardır ümmetin sahib-ü selavatıydın
Aleyhümüsselam demeli cümle alem! sen alemin muhatabıydın
Verince selat-ü selamı dersin buna da dersin ümmetimdendin