Habib'i Resulallah Şiiri - Mehmet Şahan

Senin sevgin üzere yaratıldı bu âlem,
İki cihan serverı, Habib-i Resulallah…
İsmini gönüllere yazıyor Levh-i Kalem,
Hiç bitmeyen rüyamsın Habib-i Resulallah,
Ümmet olmuşuz sana şükür Elhamdülillah…

Sen doğdun ya Ey Resul, seninle güldü cihan,
Nurlandı bütün âlem, kalmadı öldü nihan(*) …
Arındı tüm gönüller, piri pak oldu mihan() ,
Hatem-ül Enbiya’sın Habib-i Resulallah,
Ümmet olmuşuz sana şükür Elhamdülillah…

Varlığınla yeşerttin; ıssız, kızgın çölleri,
Kurumuş vahalarda açtırdın hep gülleri,
Yönelttin Yaratan’a lal olan bu dilleri,
Çölümüzde vahasın, Habib-i Resulallah,
Ümmet olmuşuz sana şükür Elhamdülillah…

Hak Taala gel diyor, işte hazır Cennetim,
Yaratan’a demişsin; ümmetim de ümmetim!
Dayanır mı bu yürek, rüya olsa vuslatım,
Resul-ü Kibriya’sın Habib-i Resulallah,
Ümmet olmuşuz sana şükür Elhamdülillah…

Şahan derki inandık, sana kal-u bela da,
Şefaat eyle n’olur, şu pespaye kula da!
Rahim-i Rahmanı’nı, gördün arş-ı alada,
Sidret-ül Münteha’sın Habib-i Resulallah,
Ümmet olmuşuz sana şükür Elhamdülillah…

* nihan: gizli, saklı
mihan: mihnetler, sıkıntılar