HABiB-i MAHi Şiiri - Abdullah Hamza Turabi

- Bediüzzaman'a-

Cennet gökte dondu da
Zaman durdu zannettim.
O ıssız gecede ben,
Asumanı seyrettim.

Çinili bir kubbeydi
Nur içre nur felekler.
Nazarı bahaneydi,
Anladım beni bekler.

Eli uzandı bana,
Veda gayrı illere.
Düştüm O'nun ardına;
Şahidimdir minare.

Yıllarca beklemiştim,
Geldi Habib-i Mahi.
Yeter bize demiştim
Bir rızayı İlahi.

O, zamanın güzeli,
Bizi bekliyor, bizi!
''Padişah-ı ezeli
Çağırdı hepinizi...''

Yenibosna, İstanbul
19.04.1988