Habersizce Şiiri - Pınar Demirel

Habersiz geldiğin gibi, geliyorum sana habersizce...
Gözümde heycanının titreyişi,yüreğimde bir serçe ,
Ruhumun kanatları var sanki , uçup yanına geliyor her solukta.
Ve habersiz gelişimin ürkekliği...
Nasıl karşılayacağını bilememenin sancısı yüreğimde.
Görmek ,gözbebekkerinin içine bakmak
ve ruhuma bırakacağın ilk hissiyat...
Kalbim yerinden çıkacak gibi,
Ruhum, yüreğimden önce varmış yanına,
Ve gözlerin ,
Ve gözlerim
Gözlerim özlemimle gözlerinde kaybolmayı bekliyor.
Habersiz kayboluşumda tut ellerimden.
Pusulam sen,
Yönüm sen ol.
Sana çıksın tüm yollarım,
Yollarımın sonunda bekleyenim sen ol.
Beklemeler sana olsun mesela,
Özlemim sana ,
Gözyaşım sana,
Vuslatım sana olsun.
Aşk bizi anlatsın herkese.
Sevda denince biz gelelim akıllara,
Hasretin yok oluşu bizimle olsun.
Vuslat kendini bizde bulsun ,
habersizce...
Canlarımızın can buluşu olsun Vuslat.
Canda can yakan özlem,
Uyku bırakmayan hasret,
Sende kalan hüzün yanım yok olsun.
Yüreğin bende kalsın habersizce...

Ve habersizce dönüşüm, sana... Yüreğine yüreğimi bıraktım.
Kokunda kayboluşlarımı,
Sesinde duyduğum heycanımı ,
gözünde gördüğüm ,sevdamı aldım yanıma habersizce...