Ne zaman karanlık kaplasa göğü
Kıvıl kıvıl bir sancı kaplar göğsümü
Parlar gözümün önünde o duru yüzü
Bir gün çıkıp gelse ansızın habersizce
Açsam bütün kapıları sonuna kadar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla