mevsimler degişmeye,toprak gülmeye,
çiçekler açmaya, kuşlar ötmeye.
kuruyan dereler çıglik çıglıga
yılan da elbisesini degişir oldu.
ecelin saati hep gece yarısı,
ölümün gelişi sancılarından.
şen şakrak yerine sesiz çıglıklar,
çıglıklar yüreklerden taşar sokaga.
bir adam
belliki yalnız
sarılmış dün lerine
yarınık m eçhul.
sessiz kaldırımlarda bir agır ölüm
yavaş yavaş çeker kendine dogru.
bir kadın
belliki yalnız
tırnaklar ile çizergözlerde hüzün
belliki yolunun bittigi günün
gecesi gelecek o sonsuz ölü,m.
okunur garibin sab ah selası,
sona ermiş belli,, ömrün çilesi,
musalla taşında son durak,arşın,
gitmeye mecburdur çaresiz,sonun,
başka bir sokakta,köşe b aşında,
bulunur başka garibin cansız bedeni.
sermayesi yoktur, ölen garibin,
avucu içinde kar çiçeginin.
iki mezar kazılmıştır yanyana
onlar habersizce gelir yanyana.
biri hep yanm ıştır, biri hep yakan,
beraberce gömülürler yanyana.
25.08.2011
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 27.8.2011 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sona ermiş belli,, ömrün çilesi,
musalla taşında son durak,arşın,
gitmeye mecburdur çaresiz,sonun,
Hüzünlü dizeler... Ama sanırım hüzünler olmasa şiirler de olmayacak dost.
iki mezar kazılmıştır yanyana
onlar habersizce gelir yanyana.
biri hep yanm ıştır, biri hep yakan,
beraberce gömülürler yanyana.
Finalse hüznün ve lirizmin doruğunda. Kutluyorum güzel kaleminizi tam puanımla. Yalnızlık yakışmıyor insana, bu bir gerçek...
TÜM YORUMLAR (2)