Aslından habersiz bir yara gibi
Vurdukça kanattım aşk mihrabını
Ortalıkta bir söz, kimdir sahibi
Okudukça gördüm aşk kitabını
Dervişe sorulmaz çektiği çile
Yaradan’a verir arz-u halini
Çekmez gönlüm bunca derdi ah ile
Sürdükçe iy’leştim aşk ilacını
Kalb-i selim olur âşık oysa ki
Şarap içen âşık sanar kendini
Gönlüm mecnun, aklım gönlüme saki
Gördükçe sezdim aşkın meramını
Bir gül ki gördüğüm aşk bahçesinden
Duyarım ezelden ah u zarını
Ben sevdayı duydum onun sesinden
Duydukça kazdım aşkın mezarını
Çağlardan beri sönmemiş bir ateş
Her âşık taşır elbet yarasını
Kimisinde üçtür kimisinde beş
Kul Resul'üm saldım aşk sırasını
Kayıt Tarihi : 4.4.2019 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!