Habersiz Sevenler Şiiri - Erkan Uçar

Habersiz sevenlerin dünyasındanım artık
Biletim kesilmiş girmişim içeri
Burası çok kalabalık olmalıydı
Habersiz olsa da bilinmedik değildi

Kimseyi bulamadım bu dünyada
Kördür insanlar bu karanlıkta
Karanlıkta yolumu ararken
Rastlamadım bir kör aşığa

Nefesim kesildi birden
Boşluğun ortasında kalıverdim aniden
Kalp atışlarımı duyamıyordum
Ben miydim bu boşluğa düşen

Kendimi bir yerde buldum
İrkildim kendi kendime sordum
Ne olmuştu birden bana
Yok mu oluyordum karanlık boşlukta

Orda bir ışık gördüm
Koştum o ışığa durmadan
Işık beyaz kaplı bir defter idi
Aldım elime hiç durmadan

Yazdım o deftere bütün her şeyi
Hiç durmadan onu sevdiğimi
Her şeyi anlattım bir kerede
Bir iz bırakmıştım bu kara delikte

Anladım ki bu dünyanın en sonu
Kimse ulaşamamıştı beyaz deftere
Bir gün biri daha severse böyle
Ulaşır belki karanlıktaki sevgiye

Okur yazdıklarımı bir hevesle
Yalnız olmadığını anlar birdenbire
Ne kadar bilinmeyen varsa sevgide
Hepsi burada habersiz sevgide