Habersiz gelen Şiiri - Ali İhsan Karataş

Daha dün bakıyordun ufuklara,gizlice,
Şimdi,ardında kalan bir ömüre yanarsın.
Zamanın tüneline güvenmiştin,sinsice,
Vurulmuşsun,kaybolan yıllarını ararsın.

Ne hatıralar andan,tozlu raflara indi,
İsimsiz her parçası,inildiyor derinde.
Olan oldu gençliğe,hafızalar silindi,
Kasılıyor şu dünya,çakılıyor yerinde.

Yürürken uçurumdan düşmek imiş aniden,
Zamansız çalınırmış nice kapı kulpları.
Yalvarıp,bir saati istesende yeniden,
Vakit geç,süratiyle koşar ahir atları.

Sana sunulan buydu,neye harcadın onu?
Soracaklar,hesabı kesmesi zor olacak.
Bu çıkılan son tepe,geldi yolunun sonu,
Açılan tomurcuğun bugün erken solacak.

Dünyada,zenginlikle dostluğunu güderken,
Karşılığı kefene sığarmı ki sanırsın.
Tedirginlik bulvarı,ölüm ile inlerken,
O kükreyen tahtında neden naçar kalırsın.

Gerçeği görmeyen göz pişmanlığı sezerken,
Son nefese sığacak sözünde kalmayacak.
Ecelin muhafızı,surlarını ezerken,
Telaş dolup içine,derdinle boğuşacak.

Kimseye kalmadı o,kimse kalmadı ona,
Gidenlerden haberi kesmiş,bakar yoluna.
Şimdide sıra sende,bir elveda busesi,
Dökülür dudağından,geldin ömrün sonuna.