Habersiz Aşk Şiiri - Zennehar Yılmaz

Seni yine andım bu gecelerde Nefesim yetmiyor dinleyince Hayalini göremeyince yine ağlar gibiyim Ah çekiyor sesim ağlıyor gözyaşlarım Seni soruyor ayın parıltısına Gözlerimde ararım yine gözlerini Soluksuz kalıyor nefesim Sesini her duyar gibi oluşunda Ya karşıma dikilsen aniden Ne olurdu halim nice olurdu kim bilir Halim özlemlerimde büyüttüğüm Hayallerimle uyuttuğum aşkımı Fırtına gibi gelip geçmeyesin öylesine Öylesi sevdim ki sebebim olmayasın Yaşamayı sevdim seni sevince Şarkıları sevdim sesin dinleyince Kalbimi yaktım uzak mesafelerde olunca Bir seni sevdim hayalimi sen kaplayınca Kırmayasın dalımı bedenimi Eritirdim yüreğimi senin ellerine varınca Dizlerin hazır mı başımı okşamaya Gözlerin hazır mı gözlerime dalmaya Adımların hazır mı? Aşk yolunda benimle koşmaya Nasıl bir sevda anlam konmaz Adım, adım yaklaştım da sana dokunamadım İsmini andımda sevgimi haykıramadım Elim eline dokundu da bedenin saramadı Doladığım kollarım neden boş kaldı Güneşi yatkıda bakışlarım Yârim seni aşkım seni bir türlü yakamadı Ben beni köz eyledim de Bir türlü seninle alev alamadım İkimizin dumanında geceye kaybolamadım Ben öylesi sevdim ki Bir türlü sana açılıp koklayamadım…