Habersiz Şiiri - Yılmaz Ulus

Gülüver gülüne el ne bilsin,
Diken batar ele ben ne bilsin,
Yalan katma söze dil ne bilsin,
Güle bülbül konmuş gül habersiz.

Doğarken ölen yaşı ne bilsin,
Sevgisiz bencil aşkı ne bilsin,
Yalnız yaşayan dostu ne bilsin,
Dünyaya gelmiş candan habersiz.

Dertli ağlar neşeyi ne bilsin ,
Divane olmuş aşkı ne bilsin ,
Toylar oynar güler, gam ne bilsin
Saza dert dökme teller habersiz.

Saman alev yanar köz ne bilsin ,
Laf nereye gider söz ne bilsin,
Gül açmış gönülü güz ne bilsin,
Bülbül raks eder gülden habersiz.

Gönül de yangın var us ne bilsin,
Tatlı nasıl olur tuz ne bilsin ,
Bülbül şakıyınca sus ne bilsin,
Sevda yangınından yar habersiz.

Aşk od"una yandım kül ne bilsin ,
Kapına kul oldum el ne bilsin,
Bir ömür adadım yar ne bilsin,
Yare gönül verdim yar habersiz.

Gönül oynar gezer gam ne bilsin,
Akıl ziyanda gönül ne bilsin,
Kim yare kavuşur kim ne bilsin,
Ecel gelir tene kul habersiz .

Yılmaz ulus
25.02 2019