Bir avuç su döküldü masaya,
bir avuç çay sonra,
Yaklaştılar ağırdan
ince bir çizgide birbirlerine karıştılar
Tam dağılıp akacaktılar,
bir bezle toplandılar
Masa temizdi artık.
Peki.
Bez, çay ve su bir arada şimdi.
Bez de
çay da
su da farkında değiller,
ama birlikteler.
Hayatın karışım çizgisinde
kaybolduğunu düşündüğümüz
herkes gibiler.
Tüm yoklar gibi varlar.
Tüm yoklar gibi oradalar.
Onlara sorsan;
Kör kalabalıkta yalnızlar.
Biri o bezi sıkana kadar,
tüm yoklar,
Karmakarışık biraradalar
Kayıt Tarihi : 23.9.2014 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)