HABERSİZ
Oynaşan çocuklarına baktı
Onlar her şeyden habersiz
Oyunlarına dalmışlardı…
Sofrayı hazırlayan karısına baktı
Kendini o an diğerlerine adamıştı
Kendinceydi, habersiz…
Bilek saatinin tik-takları aşmaktaydı zamanı
Saniyeler kendinden habersiz…
Soba, için için yanıyordu
Odunundan, kömüründen habersiz…
Balık satıyordu dışarıda seyyarın biri
Ayakları gidiyordu habersiz…
İri iri kar başladı camlarda
Onun içinde esen fırtınalara karşın
Aniden süzüldü sessiz akşamlarına
Gözlerinde belli belirsiz yaşlar habersiz…
Alaca karanlıkta alacaklılarını düşündü
İstemedi takvim yapraklarına bakmak
İstemedi aylığından arta kalanı saklayan
Ceplerine ellerini uzatmak…
Kendince kahretti, gözleri daldı
Bir aybaşı akşamı sızıyla kaldı
Onun gibileri sessizce yutarak habersiz…
Muhip Erdener SOYDAN
Tarih: Bila…
Kayıt Tarihi : 26.7.2008 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1986 yılında henüz 43 yaşındayken vefat eden canım babacığım Muhip Erdener SOYDAN’ın el yazısıyla yazmış olduğu bir şiiridir.Gün ışığına çıkartmadım ve hep sakladım.Ancak, kütüphanemin tozlu raflarından çıkartmak bugüne kısmetmiş. Siz kıymetli şiir dostlarıyla paylaşmak istedim.
Babanız büyük şairmiş.Bir şiire bin şiirlik meseleyi saklayıvermiş.Şahsınızda onu kutluyor ve makamı cennet olsun diyorum...
İstemedi takvim yapraklarına bakmak
İstemedi aylığından arta kalanı saklayan
Ceplerine ellerini uzatmak…
Kendince kahretti, gözleri daldı
Bir aybaşı akşamı sızıyla kaldı
sayın Vecdi bey, babanız, rahmetli güzel yazmış. Şahsınızda babanızı kutluyorum.Dostlukla
İçin için yanan sobadaki yakıt mıydı, gönüldeki sevda mı? Yanan, yanarken ısıtan, yakan? Acaba sevda değil miydi gözlerden akan?
Sekiz cennette yeri olsun!
TÜM YORUMLAR (23)