Bir kalemde buluştu elleri
Yıllar sonra…
O da tutmuştu aynı kalemi
Yitip gitmeden önce,
O da tutmuştu aynı kalemi böyle.
Yazarken bir şeyleri bilmiyordu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yüreğinize sağlık
Ahmet Ayaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta