Habersiz Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

Ben dolu bilirdim tuttuğum sözü
Kader heybesinin boşu da varmış
Tükenmek bilmiyor feleğin kozu
Pençesi demirden kuşu da varmış

Tükendi son demde inancım aşka
İkrara benzeyen bu sevda başka
Tam bitti dediğim derdimden başka
Onsekiz yaşında eşi de varmış

Ortası ağardı siyah sakalın
Kırıştı çehrem çizildi alın
Yürü yürü bitmez bu tozlu yolun
Son yokuş önünde başı da varmış

Gönlü olmayana gönül verdiği
Ufukta dönülmez yola girdiği
Derdini saklayıp biriktirdiği
Libasla örtülü döşü de varmış

Kim kurtarır bilmem batan gemiyi
Kimise yarışsın gelsin en iyi
Bitmeyen çilemin eti kemiği
Gözünün üstünde kaşı da varmış

İçimde bir yerde acının tonu
Yolu bilmeyene beyandır konu
Kahıroğlan yerde, filimin sonu
Üstünde yazılı taşı da varmış