Habersiz Şiiri - Adem Tok

oniki mevsim oldu içeri düşeli
görmeyeli yüzünü;
halini memleketin...

ses verirsin diye geldim başucuna
uyanmadın,o gece:
gözüme uyku girmedi
özlenen güneş şafağa durdu
birdenbire içimde

zindanla aranda kalan kalbim
don yemiş
yapraklarında çiy...

mavinin heybeti
grinin ürküsü
tozlu beyazın masumiyetinde şimdi gökyüzü
deli fişek rüzgâr ordan oraya çalıyor
sokağa atılan kağıt parçasını
sen hâlâ uykuda
bekliyorsun
parmaklarımın saçlarını taramasını

-uzak düşler kurma yorulursun
yorar:
uzak düşler kurmak insanı-

ziyaretim o geceydi
davetsizdim
habersizdin
geldiğimi hissetmedin
derindeydin. erimsiz
menzilsiz derinlikte...

uzağım
bekleme derim,uyan
adresim:
bulutların ardı

bilirsin,açtığında beyaz çiçeklerini vargitler
göçme zamanı gelmiştir artık yaylalardan
dönmeliyim
dönmeliyim daha fazla seni rahatsız etmeden hücreme
davetsizim
sayım gelir
uyanırım birazdan! ..

(10.02.04)
f tipi hapishane EDİRNE