Habersiz Şiiri - Üner Dilek

Beste makama küskün
Nağme suskun bütün gün
Düzen bozuk saz üzgün
Tel kendinden habersiz

Bülbül gülşen bağında
Diken aynı dalında
Gonca gençlik çağında
Gül kendinden habersiz

Özde kalmadı haslet
Gönlün kendisi gurbet
Sözü terketmiş kudret
Dil kendinden habersiz

Sevdalar demli değil
Alınlar terli değil
Menzili belli değil
Yol kendinden habersiz

Ağaç kurumuş kökten
Rahmet kesildi gökten
Yapraklardan çiçekten
Dal kendinden habersiz

Alevleri yangında
Yürek ateş hattında
Sevda duman altında
Kül kendinden habersiz

Varlığın sırrı hikmet
İnsanlık büyük nimet
Yalnız Yüce'ye minnet
Kul kendinden habersiz