Bir haber vardı ekranlarda, bir damla süte muhtaç bebekler, bir lokma ekmeğe muhtaç insanlar; ağlıyordu, haykırıyordu analar babalar, nerede insanlık, yokmu bize sahip çıkacak kimse diye. Dünya kulaklarını tıkamış, kimisi kardeşinin akrabasının hakkını çalıyor bir hırs zenginlik uğruna, kimisi milyonları veriyor güzellik zevki uğruna, feryatlara kulaklar tıkalı kimse anlamıyor açın halinden.
Bir haber vardı ekranlarda, dünyaya niçin geldiğini unutmuş insan, sanırsınki hep dünyada kalacak, Allahtan korkmaz kuldan utanmaz uyuşturucu hırsızlık cinayet ne istersen var insanda, yılanmı çakalmı insanmı belli değil fıtratı, bir bilsen kimlerin hangi mazlumun yakmış canını, kendine yapsalar yaptıklarını, mazlum rolü yapar, sütten çıkmış ak kaşık gibi, gösterir herkese timsah gözyaşlarını.
Bir haber daha vardı ekranlarda, sözde insan bu ya, zehirli etle beslemiş köpekleri sebep her neyse, hayvan fıtratı gereği yaşarken, sendeki vicdan nerede insan?içim acıdı yüreğim yandı, ölen bir köpeğin bir haftalık yavruları emmek için ölen annesinin memesinde, hiçmi vicdanın sızlamadı o anayı zehirleyince? birisi hayvanları asmış yakmış kimiside çuvala koyup bağlayıp atmış, söyle insanlık nerde? Allahın sessiz kulları onlar, hiçmi düşünmedin be insan denilen hayvandan aşağı kalan insan, hakkın huzurunda o canlıyı hak isterken karşında bulursun, elbet yaptığından sende sorulursun. Unutma ecdadının sözünü, bak ne diyordu Ebu Suud hazretleri, yarın hak divan kurulunca kanuniden alır hakkın karınca; şimdi kendin düşün ey insan, sultan süleymana kimseye kalmayan bu dünya sanada kalmaz bilesin, ve birgün minareden verilecek selan, nasıl bilirsiniz diye sorulacak, sende göreceksin bileceksin, geri dönüp geçmişi düzeltmek isteyeceksin belkide, artık çok geç, hesap çok çetin şimdi her yaptığından sorulacak ve derinden bir ahh çekeceksin
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta