haberini aldım,
yüzün asıkmış yine bu sıralar.
gülmeyi unutmuş gözlerin,
yüreğin harelenmiş...
biraz asabi hallerini de
duymadım değil.
böyle böyle başlıyor insan,
sonra yavaş yavaş alıştıkça;
daha bir durgun oluyor,
boyun eğiyor insan kaderine
ve sonra baştan ayağa,
hüznü sarıyor ayrılığın...
kavuşmanın
imkansızlığı geliyor aklına.
yerli yersiz bir telaş sarıyor.
ömrüne düşman,
halden bilmez bu zalim saatler ile
bitmez bir savaş başlıyor...
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 10:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!