HABERİN YOK VEFASIZ
Aşk elinden divaneye dönerek
Şaştığımdan haberin yok vefasız
Kerem gibi ateşin de yanarak
Piştiğimden haberin yok vefasız
Gülüm ağlayarak vardım iline
Bilmedin halimi böyle biline
Sevdamın uğruna ağyar diline
Düştüğümden haberin yok vefasız
Silmedin bir kere akan yaşımı
Acı gerçek böldü tatlı düşümü
Günden güne yumruk ile döşümü
Deştiğimden haberin yok vefasız
Kurudu fidanım harap dalları
Ayrılık ölümdür hüzün yılları
Sana çıkar diye uzun yolları
Aştığımdan haberin yok vefasız
Sevenin sürünür yerlerde bağrı
Saplandı dinmiyor dinmedi ağrı
Artık yavaş yavaş bak Hakk'a doğru
Koştuğumdan haberin yok vefasız
Her güzele meyil verip yâr denmez
Elin tutmuyorsa yârim var denmez
Gönül deryam çağlar hem taşar dinmez
Çoştuğumdan haberin yok vefasız
Asla terk etmedim aşk'a büründüm
Senelerce peşin sıra süründüm
Garip metin nehir olup göründüm
Taştığımdan haberin yok vefasız
YAZAN:METİN DALKÜREK(GARİP METİNİ) 09.06.2002
Metin DalkürekKayıt Tarihi : 13.4.2013 03:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
k

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!