Haberin yok ben ölüyorum boşuna bir ışık arama gözlerimde
Bir akasya ağacının kara kışta tepeden tırnağa donması gibi
Bir şiirden bir romandan dökülen yapraklarda benim hayatım.
Bir söz dahi bulup sana söyleyemediklerim ölü dudaklarımda.
Haberin yok ben ölüyorum bir ağlama başlıyor gözlerim yok
Nankörlük etmeyeyim yine de, senin gözlerinle baktım hayata.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Haberin yok ben ölüyorum hele bir düşmeyeyim senin aşkına
Sürüklenir cesedim sokaklarda alaşağı edilir bedenim şimdi.
Top oynadığım caddelerden kaldırılır cenazem şiir bırakır beni.
Yine de bırakmam seni et, kemik, kan lime lime gelirim sana.
aşkda kopmamayı çok güzel anlatmışsınız tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta