Haberin Yok Şiiri - Alparslan Aydın

Her şey uyudu geceyle
Yıldızlar uyudu,
Yalnızlar uyudu
Canlıyı geçtim
Cansızlar uyudu.
Gün uyudu, güneş uyudu
Su ile ateş uyudu.
Kurt uyudu, kuş uyudu
Bembeyaz karakış uyudu.
Kapandı bir bir
Yeşili, mavisi, elası
Birbirinden baş belası
Baygını, yangını, şehlası
Binlerce bakış uyudu.

Her şey uyudu geceyle
Bulutlar uyudu
Umutlar uyudu
Kalemler, kağıtlar uyudu
Ninniler sustu yine
Ağıtlar uyudu.
Ölüler uyudu, diriler uyudu
Gül kanatlı periler uyudu.
Saatin tik takı sarsa da her yanı
Uyudu akrebi, yelkovanı.
Kapandı gözü takvimin
Zaman uyudu,
Mekan uyudu.
Yabancı boş ver de
Yakan çoktan uyudu.

Ve ben
Yine gözler tavanda,
Sen gözlerimde
Beynimin en karanlık dehlizlerinde
Korkunç heyulalar
Yılgın hatıralarla
Kirpiklerime inat
Uyurken tüm kainat
Sabahı sabah
Feryad ve ah ederek
Ateşe pervane
Leyla’ya divane
Eriyorum
Haberin yok.