Haberin Yok Şiiri - Sedat Boylu

Haberin yok ama,
sana çok yakın yerde oturuyorum ben,
pencereden her baktığımda görüyorum seni,
şu cadde sana çıkıyor mesela,
şu dolmuşa binince evinin önünde iniyorum hemen,
yağmur yağınca açık pencerelerini kapattığını görüyorum.
Tam karşında oturuyorum ben aslında
haberin yok.

Haberin yok,
tam karşında ölüyorum ben aslında
her gün,
bizzat ölmek için yaratılmışım,
her gün penceremden seni izliyorum,
haberin yok.
Her gün defalarca ölüyorum,
ve öpüyorum yanaklarından.
Her gün.
Haberin yok.