Bakakaldım yeşile çalan gözlere,
Ufukta bakan gözlere.
Yasa dönüşür ayrılık,
Gözde yaş görürüm,
Yansır ağlayışım yeşile çalan gözlerinde…
Yokluk zor şeymiş be insan olana,
Rüyayı bile acı gerçek kılan…
Yalnızlık akar gözyaşlarından,
Ve rüyayı boğar kızıla dönen güneş…
Tarih olur yeşile çalan gözlerin
Bir dahaki özlenmişliğe kadar…
01.10.2006
Ergün ÇelikKayıt Tarihi : 24.1.2007 13:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yeşil gözlere duyulan özlemin çağrışımları..
![Ergün Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/haberin-var-mi-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!