Haberin var mı? Şiiri - Mehmet Ziya

Bir müjde gibi,
Aklıma düşüyorsun ansızın…
İçimde kanayan yaralar iyileşiyor aniden…
Işıl ışıl parlayan gözlerinin anaforu…
Alıp gidiyor beni melisa kokulu rüyalara…
Bakmaya doyamadığım göz bebeklerin,
Ve ben kalıyorum gelmek istemediğim diyarlarda…
Saçlarında kır çiçeklerinin kokusu,
Gözlerinde defalarca yanan elmaslar,
Ellerin ellerimde...
Gülüşünle aydınlanıyor dünyalar,
Gül bahçeleri soluyor yanında,
Huriler kıskanıyor güzelliğini…
Ve sen kollarıma yaslanıyorsun,
Hasret en nadide öpücüklere bırakıyor yerini…
Mutluluğun,
Sonsuzluğun kaynağını buluyorum sen yanındayken…

Ey derdim,
Ey dermanım,
Ey dercanım…
Bitab düşmüş gönlümün dinlendiği yersin,
Sevindiren…
Hüzne verensin...
Aldığım her nefeste...
Aklımın tam orta yerindesin…
Bu bir hülya biliyorum,
Bitmemesi için yalvarmak geliyor içimden…
Bu kaçıncı hayalinle kalışım,
Bu kaçıncı terk edip gidişin,
Bu! Kaçıncı kez sensiz yaşlanışımı hissedişim…
Feri kaçan gözlerim,
Utangaç damlalara teslim oluyor…
Dil figar söz dinlemiyor,
Her şeye rağmen seni bir kere görmek,
Sana gelmek istiyorum…
Gel/e/miyorum…
Gel/e/miyorum…
Karakız bil ki “ Seni Çok Özlüyorum “
Bil ki “ Seni Çok Seviyorum “
Aklıma düşüyorsun ansızın işte,
Unutuyorum seni… İntihar edercesine…